İki Ayaklı Eşekler
Kır çiçeklerinin uzandığı yeşil tarlalarda
İki bacaklı eşekler kendi hallerinde yaşıyordu
Tüyleri yumuşak gözleri parlak
Gece gündüz hep oynayıp durdular
Yeleleri ve kuyrukları uzun
Zıpladıklarında toynakları davul zurna sesinde
Attıkları her adımda toz kaldırırken
Sevgiye iz bıraktılar
Onların anırmaları bize müzik idi
Hiç korkmadan dörtnala giderken
Tepe vadi demeden dolaştılar
Güneşin sıcak kubbesi altında kuş gibi hür
Ama bir gün kötü bir cadı onlara büyü yaptı
Bacaklarını kaybetmelerine neden oldu
Artık bu iki ayaklı eşeklerin emeklemesi gerekiyordu
O büyüden sonra köpekler gibi dört ayak üstünde
Ama yine de özgürce koşmanın hayalini kuruyorlardı
Rüzgarı dizlerinin altında hissetmek istediler yine
Bismillah deyip, birlikte el ele çalışmaya başladılar
Bu zalim büyüye bir çare aradılar
Bir gün onlara yaşlı bilge bir baykuş geldi
Ve gözlerinde bir parıltıyla yardım teklif etti
"Sihirli bir iksir buldum, derdinize devadır," dedi
Size bacaklarınızı geri verecektir."
Eşekler sevinç dolu oynayıp anırıverdiler
Hemencecik iksiri içip bitirdiler
Ve çok geçmeden bacakları tekrardan büyüdü
Eksiksiz koşup oynadılar
Güneş batıncaya kadar koştular, koştular
Durduklarında bir tahtın üzerine oturdular
Çünkü artık iki ayaklı eşek değillerdi
Artık dört ayaklıydılar!
Ve zevkle anırdılar: ai-ai-aaah-iii!
- İngilizce (English) -
Two-legged Donkeys
In fields of green, where wildflowers lay,
Lived two-legged donkeys, in their own way,
With fur so soft, and eyes so bright,
They danced with grace, through day and night
Their manes were long, their tails strong through,
And when they pranced, their hooves would shoo,
They kicked up dust, with every step they took,
Leaving behind a trail of love and shook
Their brays were music to our ears,
As they galloped, without any fears,
Through hills and valleys, they would roam,
Free as birds, beneath the sun's warm dome
But one day, a wicked witch cast a spell,
That made them lose their legs, oh what a tell!
Now these two-legged donkeys had to crawl,
On all fours, like dogs, after that fall
But still they dreamed of running free,
Of feeling wind beneath their knees, you see,
So they worked together, hand in hoof,
To find a cure for this cruel proof
One day, a wise old owl came by,
And offered his help, with a twinkle in his eye,
He said "I know a magic potion, strong and true
That will give your legs back, without much ado!"
The donkeys cheered, with joyful hearts,
And drank the potion, right from the start,
And soon enough, their legs grew back,
And they could run and play, without a toe crack
They ran and ran, until the sun went down
And when they stopped, they were in a boom town
For they were no longer two-legged donks
But four-legged ones, with Hees! and Haws!
© 2023 - Tacettin Fidan